Jeśli masz za sobą leczenie kanałowe i zastanawiasz się, co dalej z tym zębem – dobrze trafiłeś. Martwy ząb, mimo że nie boli, wcale nie jest „załatwiony raz na zawsze”. W wielu przypadkach potrzebuje dodatkowego wzmocnienia. I właśnie tu wchodzą korony protetyczne, które potrafią uratować ząb przed złamaniem, poprawić jego wygląd i znacząco wydłużyć jego żywotność.
Dlaczego martwy ząb wymaga korony?
Martwy ząb to taki, którego miazga została usunięta – najczęściej w wyniku leczenia endodontycznego. Mimo że leczenie kanałowe pozwala zatrzymać proces chorobowy, to ząb po takim zabiegu jest zwykle bardziej kruchy, osłabiony i podatny na złamania. To dlatego, że nie jest już „odżywiany” od środka, a struktura szkliwa i zębiny może ulec odwodnieniu.
Znasz ten moment, kiedy jesz coś twardego i czujesz „chrupnięcie”, którego nie powinno być? Czasem to właśnie martwy ząb, który pękł w najmniej odpowiednim momencie. Dlatego właśnie wielu stomatologów zaleca osłonięcie martwego zęba koroną, zwłaszcza jeśli ząb znajduje się w odcinku bocznym i jest narażony na większe siły żucia.
Co możesz dzięki nim zyskać?
Korona to coś więcej niż „nakładka na ząb”. To bardzo precyzyjnie wykonane uzupełnienie, które zostaje trwale zacementowane na zębie. Jeśli wszystko przebiega zgodnie z planem, taka korona może służyć nawet kilkanaście lat. Co daje?
Po pierwsze – bezpieczeństwo. Martwy ząb pod koroną jest chroniony przed dalszym uszkodzeniem, a ryzyko złamania praktycznie znika.
Po drugie – estetyka. Nowoczesne korony porcelanowe są praktycznie nie do odróżnienia od naturalnych zębów. Jeśli martwy ząb zmienił kolor, stał się ciemniejszy, szary lub żółtawy – korona przywraca naturalny wygląd, a nawet poprawia kształt zęba.
Po trzecie – funkcjonalność. Możesz gryźć i żuć bez obaw, że ząb się rozpadnie. To ogromny komfort, którego wiele osób nie docenia… aż do pierwszego problemu.
Kiedy korona na martwy ząb jest konieczna?
Nie każdy ząb martwy musi od razu dostać koronę, ale wiele z nich z czasem i tak będzie jej potrzebować. Szczególnie dotyczy to zębów trzonowych i przedtrzonowych, które biorą udział w intensywnym żuciu. Jeśli ząb ma rozległą odbudowę lub jego ściany są bardzo cienkie – ryzyko złamania rośnie z każdym dniem. Czasem wystarczy niewielki uraz, nagryzienie na coś twardszego – i ząb pęka w sposób, który uniemożliwia dalsze leczenie. A wtedy pozostaje już tylko ekstrakcja.
Nie warto czekać, aż coś się wydarzy. W stomatologii działa prosta zasada – im wcześniej, tym lepiej i bezpieczniej. Jeśli lekarz proponuje koronę po leczeniu kanałowym, to nie dlatego, że „chce zarobić”, tylko dlatego, że widzi realne ryzyko utraty zęba.
Jak wygląda założenie korony na martwy ząb?
Proces zaczyna się od dokładnej oceny stanu zęba. Czasem potrzebne jest wzmocnienie korzenia specjalnym wkładem, który stabilizuje odbudowę. Potem następuje oszlifowanie zęba, pobranie wycisku (tradycyjnie lub cyfrowo), a na koniec – cementowanie gotowej korony.
Cały proces może trwać od kilku dni do kilku tygodni – w zależności od wybranej technologii i materiału. W międzyczasie pacjent często otrzymuje koronę tymczasową, dzięki czemu ząb nie pozostaje „goły” i można normalnie funkcjonować.
Nie odkładaj decyzji na później
Jeśli masz martwy ząb, który był leczony kanałowo, warto zapytać swojego stomatologa o możliwość założenia korony. To inwestycja, która może uchronić Cię przed znacznie poważniejszym problemem w przyszłości – a nawet przed koniecznością usunięcia zęba.
Nie czekaj, aż coś zacznie boleć lub się złamie. Martwe zęby nie dają objawów bólowych, ale ich struktura często dosłownie „sypie się od środka”. Korona daje realną szansę na uratowanie zęba na wiele lat i warto z niej skorzystać, zanim będzie za późno.
