Parodontoza to nic innego jak zapalenie przyzębia. Choroba ta objawia się w różnym wieku życia człowieka. Najgorsze symptomy pojawiają się u dzieci wieku przedszkolnego. Wtedy zaburzenie chorobowe jest najbardziej postępowe i prowadzi do destrukcji kośćca. Zwłaszcza u dzieci niebezpieczna w wyższym stopniu niż u osób dorosłych, ponieważ pojawia się we wczesnym stadium rozwoju, jeszcze tak młodego organizmu. Dodatkowo narażeni są ludzie, u których w rodzinie są już chorzy. Do rozwoju przyczyniają się bakterie obecne w jamie ustnej. Za ich ilość odpowiada nasza dieta i składniki w niej zawarte. Ograniczając ilość spożywanych węglowodanów, poprawiamy ogólny stan naszego zdrowia gdyż bakterie, aby się rozmnożyć potrzebują właśnie cukru. Im go więcej tym dla nas gorzej. Można tutaj z całą odpowiedzialnością stwierdzić, iż cukier przyczynia się do złego stanu naszego uzębienia. Zbyt duże nagromadzenie płytki nazębnej prowadzi do zapalenia dziąseł, która jest połączeniem bakterii i węglowodanów tworzących się na zębach. I to właśnie ona jest główną przyczyną próchnicy i chorób dziąseł. Bardzo ważna jest profilaktyka w leczeniu schorzenia jak i regularne wizyty u stomatologa.

Objawy chorobowe paradontozy

Do objawów chorobowych można zaliczyć :

  • krwawienie dziąseł występujące podczas szczotkowania zębów;
  • nieświeży oddech  jamy ustnej;
  • duża ilość płytki nazębnej, która zalęga pod dziąsłem tworząc stany zapalne;
  • opuchnięte dziąsła;
  • chwianie się zęba bądź zębów.

Powyżej wymienione objawy mogą występować pojedynczo lub wspólnie. Żadnych z nich nie należy bagatelizować i niezwłocznie skontaktować się ze specjalistą w celu potwierdzenia lub wykluczenia choroby. Lekarz zajmujący się tego typu schorzeniami to periodontolog, jednak stomatolog również jest w stanie pomóc w takich przypadkach.

Leczenie parodontozy i profilaktyka

Najważniejszą kwestią w leczeniu jest profilaktyka, czyli dbanie o higienę jamy ustnej oraz regularne wizyty u stomatologa. Bardzo ważną kwestią jest, w przypadku dzieci, aby już od najmłodszych lat wyrobić u nich nawyk dokładnego mycia zębów. Jest to wielce istotne, gdyż jeśli rodzic choruje na paradontozę to wtedy istnieje bardzo duże prawdopodobieństwo zachorowania również przez potomka. Wizyty kontrolne u dentysty powinny rozpocząć się już w wieku niemowlęcym i regularnie się powtarzać. Sam fakt oswojenia się z gabinetem stomatologicznym niesie za sobą wiele korzyści na przyszłe życie. Dziecko w późniejszym czasie  nie odczuwa strachu podczas takich wizyt, co jest bardzo komfortowe zarówno dla lekarza jak i rodzica. Bezwzględnie chore zęby należy wyleczyć jak najszybciej. Tak samo jest w przypadku mleczaków. Jeśli próchnica jest duża to może przejść na zęby stałe i prowadzić do kolejnych problemów w przyszłości. Jeśli nie da się ich wyleczyć trzeba je usunąć aby nie doprowadzić do stanów zapalnych.

Podstawą  w dbaniu o higienę jamy ustnej jest prawidłowe i odpowiednio długie mycie. Idealnie sprawdza się nić dentystyczna. Można usunąć resztki pokarmu z miejsc do których szczoteczka nie dociera. Przez specjalistów bardziej polecana jest szczoteczka elektryczna niż manualna. Ta pierwsza dokładniej czyści i usuwa więcej płytki nazębnej. Należy również używać odpowiednich past myjących. Na polski rynku jest szeroki wybór tych produktów na konkretne problemy. Istnieją marki, które używają w składzie ekstraktów ziołowych redukujących stany zapalne. Ogólnie rzecz biorąc najlepsze będą pasty o działaniu przeciwbakteryjnym i przeciwzapalnym.

Rola diety w walce z parodontozą

Dieta ma istotne znaczenie w leczeniu paradontozy, jak i w ogóle w utrzymaniu dobrego stanu uzębienia. Bardzo szkodliwe są cukry obecne w diecie, które tworzą kamień. W celu jego usunięcia należy udać się do gabinetu na zabieg. U osób pijących dużo kawy i herbaty, zęby tracą swój piękny biały kolor. U nałogowych palaczy ryzyko na zachorowanie wzrasta, gdyż tytoń posiada w swoim składzie wiele szkodliwych substancji, które przyczyniają się między innymi do intensywniejszego odkładania się osadu na zębach. W rezultacie zwiększa się ilość odkładanej płytki.